NELER ÖĞRENDİK?








NELER ÖĞRENDİK?

Özel öğretim yöntemleri eğitim- öğretin etkinliklerinin amaçlarına başarıyla ulaşacak şekilde düzenlenip yürütülmesine kılavuzluk eden önce fikirlerdir. Birçok yöntem ve teknikler bulunmaktadır bunlardan bazıları;
Olay tabanlı öğrenme
Problem tabanlı öğrenme

İş birliğe dayalı öğretim
Web 0.2 araçları ile öğrenme
Mikro öğretim
Soru cevap yöntemi
Anlatım yöntemi
Benzetim Yöntemleri
Gösterip yaptırma yöntemi
Oyun tabanlı öğrenme
Karma (Harmanlanmış) öğretim

Peki neden bu yöntem ve teknikler kullanılır? Tabi ki de öğrencide kalıcı öğrenmeler oluşturmak dersi somut hale getirmek ve etkili öğrenme sağlayarak öğrenilenleri hayata transfer etmek. Örneğin; örnek olay yönteminde öğretmen günlük hayat içerisinden bir sorunu sınıfa getirerek bunu öğrenciye sunar ve öğrenci hem problem çözme becerisini geliştirir hem de günlük yaşanılan sorunlara daha duyarlı olur. Bir başka örnek verecek olursak benzetip yöntemi daha çok maliyetli ve uygulanması zor olan durumları gerçeğe uygun bir şekilde kullanılır. Mesela tıp fakültesindeki öğrencilerin kadavralar üzerinde bildi edinmeleri gibi. Bu yöntem ve teknikler elbette her ders içeriğine uygun değildir. Hepsinin kendine göre amacı ve uygulanışı vardır. Proje yöntemini bir sunuş stratejisiyle işlenilen derste kullanmayız. Bunun için öğrencinin aktif öğretmenin rehber olması gerek ve öğrencileri özgür bırakmak gerek ki özgün bir ürün elde etsinler. Veya da işbirlikçi öğretimi anlayım yönteminde kullanmayız çünkü anlatım yönteminde öğretmen aktiftir ve bilgiyi öğrenciye aktarır fakat iş birlikçi öğretimde öğrenciler gruplar oluşturarak birlikte öğrenim sağlanır. Bu yöntem tekniklerin uygulanışı için öncelikle hedeflere ve ardından öğrenci düzeyine bakılmalıdır. Hedeflere uygun olmayan bir öğretim tekniği ne kadar etkili olursa olsun işlevini görmeyecektir. Örneğin ‘sayıları saymayı bilir’ kazanımına ilişkin bilgi düzeyindeki bir bilgiyi tutup ta üst düzey düşünme gerektiren probleme dayalı öğrenme tekniğiyle birlikte kullanmayız. Özetler olursak yöntem ve teknikler olmadan bir dersin anlamlılığı ve kalıcılığı sağlanamayacaktır. Dilerseniz bu yöntem teknikleri tek tek birlikte ele alalım.
1)Olay Tabanlı Öğrenme: Günlük hayatta karşılaşılan olayların sınıf ortamında tartışılarak çözümlenmesi esasına dayanan yöntemdir. Öğrenci etkinliğine göre güdüleyici bir öğretme yaklaşımı olan, öğrenci öğrenme öğrenimine etkin olarak katılmıştır; buluş yoluyla öğrenme yaklaşımını temel alır. Kavrama verilerindeki davranışların kazandırılmasında kullanılan öğretim yöntemidir. Olaya tabanlı öğrenme Öğrencileri;
Karakter ve koşullarla birlikte cesaretlendirir. Hikayedeki kararlar, bağlamlar, değerler ve olguları anlamak için araştırmacı yapar. Gerçek hayatlarıyla olayın anlamı hakkında bağlantı kurmalarını sağlar.
2) Problem tabanlı öğrenme: öğrencilerin gerçek hayat problemlerini çözmek için bilimsel yöntemin ilkelerini kullanarak çalışmalarını ve kendi öğrenmelerini gerçekleştirmesini sağlamaktır.
Probleme dayalı öğrenme daha çok mesleki yaşamda çıkabilecek problemlere karşı araştırma, soruşturma ve tartışma yöntemiyle, öğrencilere iş birlikçi bir yöntemle çok yönlü çözüm önerileri buldurmaya çalışır.
Probleme Dayalı Öğrenme Uygulama Aşamaları
1) Problem sunulur.
2) Çalışma konuları modül olarak bölümlere ayrılır ve her modüle göre oturumlar halinde çalışılır.
3) Problem bireysel ve grupsal olarak analiz edilir.
4) Öğrencileri halihazırdaki bilgileriyle hipotez ve çözüm yolları geliştirilir.
5) Problemi çözebilmek için daha farklı hangi bilgilerin bulunması gerektiği belirlenir.
6) Bilgiler araştırılarak toplanır ve analiz edilir.
7) Çözüm yolları denenir ve geliştirilir.
8) Problem için en iyi çözüm yolu belirlenir. Böylece probleme dayalı öğrenme gerçekleşmiş olur.

3) Proje tabanlı öğrenme: Öğrencilerin yaşamlarında karşılaşabilecekleri problemleri sınıf ortamında farklı disiplinlerle bağlantı kurarak bir senaryo çerçevesinde çözmeye çalıştıkları öğrenme yaklaşımıdır.
 Proje Tabanlı Öğrenme Özellikleri
Proje temelli öğrenmede disiplinler arası bir problem ya da senaryo üzerinde çalışılır.
Grupla ya da bireysel olarak gerçek yaşama uygun beceriler kazandırma amacı yürütülen bir yöntemdir.
Sonunda bir ürün ortaya konulması istenir ancak önemli olan süreçtir.
Öğretmen rehberdir.
Pragmatik, ilerlemeci bir anlayış vardır.
Araştırma ve inceleme içerisinde, uygulamadan değerlendirmeye beceriler kazandırılır.
Sentez basamağı daha ağırlıklıdır. Direkt uygulamadan başlar.




İş birliğe dayalı öğretim: Küçük gruplar oluşturarak bir konuyu çözümlemek, bir görevi yerine getirmek, bir problemi çözmek için ortak bir amaç etrafında çalışma işidir.


İş birlikli Öğrenme Etkili Kullanım İlkeleri:
·         Grup heterojen olmalıdır. Böylece birbirinden öğrenme gerçekleşir.
·         Öğrenciler arasında rekabet yoktur. Rekabet gruplar arasında olmalıdır.
·         Başarı ve başarısızlık tüm grup tarafından paylaşılır.
·         Öğretmen rehberdir.
·         Paylaşılmış bir liderlik vardır.
·         Sosyal becerilerin kazandırılmasında etkilidir.
·         İş birlikli öğrenme içinde öğrenciler birbirlerinin öğrenmesinden sorumludur.
·         En pasif öğrencinin bile grubun başarılı olmasında büyük payı vardır.
·         2 – 6 kişilik öğrenme grupları idealdir.
·         Öğrencilere sosyal beceriler kazandırılmaya çalışılır.

Web 0.2 araçları ile öğrenme: Zamanla ortaya çıkan, sadece bilgi sunmayı değil, aynı zamanda bilginin paylaştırılması ve değişen şartlara göre yeniden anlamlandırılması doğrultusundaki ihtiyaçlar, web teknolojilerinin de değişmesine neden olmuştur. Bu değişimler sonucunda, internet ile gelen klasik web yapısından, Web 2.0 adı verilen yeni teknolojilere geçilmiştir. 

Mikro öğretim:
Öğret, yeniden öğret döngüsüdür. Aday öğretmenler yetiştirmede kullanılır. Uygulama düzeyinde kazanımlar gerçekleştirilir. Amaç, yansıtıcı öğretmen yetiştirmektir.(Düşünen + Yapan + Yaptığından Ders Çıkaran)
Öğrenci sayısı az olan kısa bir ders süresi içinde (10-15 dk) birbirlerine ders anlatarak uygulamalı şekilde öğretmenlik deneyimi kazanır.
En büyük sınırlılık gerçek bir sınıf atmosferi oluşmamasıdır.

Soru cevap yöntemi:

 Bu yöntemin esası öğretilmek istenen bilgilerin soru sorularak öğrencinin kendisine buldurulmasıdır. Öğretmenin sorduğu sorulara öğrencilerin sözel olarak cevap vermelerine dayanır. Çoğunlukla anlatım yöntemi ile birlikte kullanılır. Soru-cevap yöntemi; anlatım yönteminin sıkıcılığını ve monotonluğunu az da olsa ortadan kaldırarak öğrencileri aktif hale getirmeye çalışır. Anlatma yönteminden sonra eğitimde en çok kullanılan öğretme metodudur.
Soru cevap yöntemi öğretmenin işlenen konu ile ilgili olarak;  öğrencilerin bilgilerini yoklamaktan çok; öğrencileri düşündürmek, önemli noktalara öğrencilerin dikkatini çekmek, cevapları öğrencilere buldurmak gayelerini taşır.

Soru-Cevap Yöntemi Şu Amaçlarla Kullanılabilir:
· Öğrencileri düşünmeye yöneltmek,
· Öğrencileri derse katmak,
· Anlaşılmayan noktaları ortaya çıkarmak,
· Öğrencilerin bildiklerini ve bilmediklerini ortaya çıkarmak,
· Önemli olan noktayı vurgulamak,
· Pekiştirme işlemini yapmak yani pekiştireç vermek,
·Konuyu tekrar etmek için kullanılır.

Anlatım yöntemi:
Sunuş stratejisinde kullanılır. Bilgi düzeyindeki davranışların kazandırılmasında, Dersin giriş bölümünde dikkat çekmede, - Dersin sonunda özet ve tekrar yapmada kullanılır. Alt yapı bilgilerin oluşmasında kullanılır. Öğretmen aktiftir (öğretmen merkezlidir). Basit kısa ve öz ifadelerle sunulmalıdır. Anlatım aşamalı şekilde gerçekleşmelidir. Araç, gereç ve bolca örnek kullanılmalıdır. Beden dili ve ses tonu etkili kullanılmalıdır. Öğretmen ayakta ve hareketli olmalıdır. Soru-cevap ve tartışma tekniği kullanılmalıdır. Soyut konuların işlenmesinde en uygun yöntemdir. İşiterek öğrenme temellidir.
Benzetim Yöntemleri: Benzetim, sınıf içinde öğrencilerin bir olayı gerçekmiş gibi ele alıp üzerinde eğitici çalışma yapmalarına olana sağlayan bir öğretim tekniğidir. Başka bir ifade ile benzetim, öğrenmeyi desteklemek üzere gerçeğe uygun olarak geliştirilen bir model üzerinde yapılan bir öğretim tekniğidir. Benzetimde en önemli nokta gerçeğe uygun bir ortam yaratmaktır. Kullanım amaçları ise Psikomotor (devinimsel) beceriler kazandırmak, öğrencileri ileride alacakları rollere hazırlamak ve kendine güven duygusunu geliştirmektir. Öğrenciyi gerçek ortamda gerçek araçlarla yetiştirmenin güç tehlikeli ve maliyetin yüksek olduğu alanlarda yetiştirmek için en etkili yoldur. Daha çok beceri öğretiminde kullanılır. Yaparak- yaşayarak öğrenme olanağı sunar. Öğretmen bu süreçte kontrolör olarak görev yapar. Uyarı: Hiçbir yapay ortam gerçek ortamın birebir aynısı olamaz. Sayfa Örnekler: Pilotların uçun öncesi yapan koşullarda eğitim gönderir.
 Astronot eğitimi, tıp eğitimi yoğun tatbikatı, deprem tatbikatları, ilk yardım karşısında manken üzerinde yapılan çalışmalar vb.

Gösterip yaptırma yöntemi: Araç gereç kullanımının öğretilmesinde, bir işi oluşturan işlemlerin uygulanmasında, önce yapılacak işlemleri gösterip açıklama, sonra da öğrencilere alıştırma ve uygulama yaptırmadır.
  1. Önce öğretmen aktif, sonra öğrenci aktiftir.
  2. Anında dönüt düzeltme vardır.
  3. Kılavuzla yapmadır. Yani devinişsel alanda çok etkilidir. Bilimsel alanda da işe yarar. Duyuşsal alanda etkisizdir.
  4. Yöntemin gösteri kısmı sunuş, yapma kısmı ise aktif öğrenmeye uygundur.

Oyun tabanlı öğrenme: Oyun tabanlı öğrenme ortamları içerisine belli problem senaryoları ile oluşturulur. Oyun tabanlı öğrenme ortamlarında öğrenciler kendi problemlerini kendileri oluşturur ve bu problemlere yönelik araştırma yapar, akranlarıyla iletişime geçer ve sonucunda ilgili problemi çözerler. 
Oyun tabanlı öğrenmenin özelliklerinden bazıları şunlardır:
  • Motive edici ve ilgi çekicidir. Öğrenenleri daha uzun süre odaklanmalarını sağlar.
  • Oyun tabanlı öğrenmede öğrenci sürekli aktif durumdadır. Direkt olarak deneyimin içinde bulunurlar ve bundan yararlanırlar.
  • Oyun tabanlı öğrenmede geri bildirimin verilmesi çok önemlidir. Böylece öğrenciler hatalarından dolayı zaman kaybetmezler ve hatalarını hemen düzeltmek için harekete geçerler.
  • Oyun tabanlı öğrenmenin öğrencinin motivasyonunu sağlaması, ilgi çekici olması ve eğlenceli olması, öğrencilerin daha uzun süre odaklanmalarını sağlar.
  • Oyun tabanlı öğrenme ile öğrenciler karmaşık olayları, kavramları daha rahat hatırlamalarına yardımcı olur ve öğrenmelerini kolaylaştırır.


Karma (Harmanlanmış) öğretim: Karma öğrenme, hibrid öğrenme, karışık öğrenme olarak da bilinen harmanlanmış öğrenme en sade tanımıyla geleneksel eğitim metodunun çevrimiçi (online) eğitim materyalleriyle zenginleştirilmesi yani harmanlanması olarak tanımlanmaktadır.

Ar-themes Logo

KONULOJİ

LÜTFEN BİZİ SOSYAL MEDYADAN TAKİP ETMEYİ VE DEĞERLİ YORUMLARINIZI PAYLAŞMAYI UNUTMAYIN İYİ GÜNLER DİLERİM ^_^

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder